Fotografie begon voor mij rond 1960 met een Agfa Isola II, een 6×6 – toestelletje (middenformaat). Dankzij de twee diafragma’s en twee sluitertijden konden al heel aardige foto’s worden gemaakt.
De fotohobby kreeg een extra impuls toen ik van mijn geschiedenisleraar een demonstratie film ontwikkelen en afdrukken kreeg. Daarna werd thuis een donkere kamer (doka) geïmproviseerd en daar werden de eerste Z/W-contactafdrukken gemaakt bij het schemerige licht van een oranje lamp.
De volgende camera was een Dacora dignette L, beter bekend als de Ilford Sportsman L. Dat was mijn eerste kleinbeeldcamera en een enorme sprong vooruit met een 45 mm f 2.8 lens, een 1/250-sluiter en een ingebouwde belichtingsmeter. Kleinbeeld is echter niet geschikt voor contactafdrukken, dus werd de doka uitgebreid met een vergrotingsapparaat. Zo kon ik op een schoolfeest (1965) m’n eerste fotoserie maken. Na een jaar of tien werd mijn Dacora opgevolgd door een Pentax K2 reflexcamera, die ongeveer dertig jaar dienst heeft gedaan.
In de jaren daarna bleef de, inmiddels digitale, fotografie als hobby op de achtergrond meespelen. Pas na mijn pensionering ben ik mij weer intensief met fotografie gaan bezighouden. Een nieuwe digitale camera en de noodzaak om foto’s dan ook digitaal te bewerken, vormde de aanleiding om me opnieuw in de fotografie te verdiepen. De aangewezen plek daarvoor was CVO De Verdieping in Heusden-Zolder (B), waar ik vanaf 2015 een opleiding fotografie heb gevolgd. Het (eind-)resultaat van die opleiding is o.a. te vinden op de pagina ‘Abstract werk‘ op deze website.